Sala II

Dédalo e o Minotauro

PEDRO PABLO RUBENS

Siegen (Alemaña), 1577 – Anveres, 1640
0285 – Dédalo e o Minotauro
CA.1636. ÓLEO/TÁBOA

Pedro Pablo Rubens nace en Westfalia en 1577. Tras unha nutrida educación, comeza a súa formación artística na corte de Bruxelas, proclamando a súa independencia como mestre en 1598. En 1600, inicia o seu periplo italiano, que durará oito anos, e onde estudará aos grandes mestres do renacemento. Rubens converterase nun dos artistas máis importantes do seu tempo, alcanzando fama e comodidade económica grazas a encargos de grandes personalidades do momento, ata a súa morte en Anveres en 1640.

Pedro Pablo Rubens nace en Westfalia en 1577. Tras unha nutrida educación, comeza a súa formación artística na corte de Bruxelas, proclamando a súa independencia como mestre en 1598. En 1600, inicia o seu periplo italiano, que durará oito anos, e onde estudará aos grandes mestres do renacemento. Rubens converterase nun dos artistas máis importantes do seu tempo, alcanzando fama e comodidade económica grazas a encargos de grandes personalidades do momento, ata a súa morte en Anveres en 1640.

Un dos seus encargos máis importantes foi realizado entre 1636 e 1638 na Torre da Parada de Madrid, a petición de Felipe IV. La Torre da Parada, un pavillón de caza do s.XVI, sería sometido a unha importante reforma tanto arquitectónica como artística, levada a cabo por grandes mestres do momento, converténdose nunha referencia para a pintura española e flamenca da época. Desgraciadamente, o seu uso comeza a decaer durante o reinado de Carlos II e durante o século XVIII sufrirá un incendio que destruirá parte do complexo. Rubens sería o encargado de deseñar unhas sesenta escenas, na súa maioría de temática mitológica, que decorarían parte da torre da parada. Inspirándose nas Metamorfoses de Ovidio, realizou todos os bosquexos para as escenas e acometeu a produción dalgunhas delas, encargando a un nutrido grupo de mestres a elaboración do resto.

Os dous bosquexos que aquí conservamos destacan por ser obras rápidas feitas con mestría onde, a modo de Tiziano, a liberdade de factura prima sobre a precisión do debuxo. Nelas apreciamos a enorme imaxinación e o dominio narrativo do mestre flamenco. Para a figura de Psique > , Rubens posiblemente tome como modelo á súa segunda muller, coa que contraeu matrimonio en 1630, e que inspirou a maioría das súas figuras femininas desde a súa ligazón. Doutra banda, a tablilla Dédalo e o minotauro, mostra o momento no que Dédalo convence ao minotauro para entrar no labirinto. Rubens fai alarde de virtuosidad narrativa e imaxinativa ao afastar ao minotauro do canon monstruoso, para presentar unha versión moito máis amable do mito.

Audioguía

Dédalo e o Minotauro | 0285 - Pedro Pablo Rubens